2008 Sait Faik Hikaye Armağanı kazanan ''Gün Ortasında Arzu,'' Behçet Çelik'in 3 kısıma ayırdığı kitabındaki hikayelere; Oktay Rıfat, Edip Cansever ve Turgut Uyar'ın şiir dizeleriyle başlıyor. Aynı zamanda öykülerinde aynı minvaldeki alıntı ve göndermelerle söyleyebilecekleriyle bitmeyen hikayeler okudum diyebilirim. Evet ''söyleyebilecekleriyle,'' aynı zamanda ''söyleyemediği şeyleri,'' çünkü hikayelerinde sonsuza açılan kapıdan geçiren okuyucuyu; yormadan, içten, geri dönüşlerle her öyküde aynı kişinin geçmişle hesaplaştığı kahramanıyla bitmeyen konusuyla huzurlu dakikalar geçirebildim.
Öyküler genellikle geçmişte yaşadığı ilişkilerden, eski okul arkadaşlarından, yolda gördükleri kimselerden, markette karşılaştıkları kişilerden, arkadaşlarının evinde geçen yerlerde, eski hayalleri gerçekleştirmenin ürkekliğiyle, monologlarıyla, kelimelerin yetişemeyeceği dağınık zihinle çarpıcı bir şekilde kendi içimizdekileri bize okutuyor. Bu hayaller iki ayak üzerinde, arzu dolu yaşamak istediklerini yalın anlatımıyla, okuyucuyu kalabalığın içinden çekerek kendisiyle yalnızlaştırmaya itiyor.
Anne titizliğiyle hep bir düzenli olmayı ve etrafındakilere yaklaşımı ile hikayelerde dikkatimi çeken mekanın mutfak olması da sanırım yazarın yemek yapmak, bulaşık yıkamak gibi işlerle münzevi bir hayat geçirmesini sevmesi olarak yordum.
''Yaz Bitti Diyorlar'' ve ''Dolunayda Doğum Günü'' hikayeleri sevdiklerim arasında, özellikle ''Dolunayda Doğum Günü'' hikayesindeki ''sakil efendi'' sahte duyguları, davranışları yani insanın kendisi olamama üzerine içimizden bir karakter.
''Gözlenen nesne değişirmiş.'' (syf. 38)
İşin kolayına kaçıp ''Yanlış bir zamandı,'' denebilir mi? Yanlış olan o kadar çok şey varken.( syf.52)
Behçet Çelik'in kitaplar hakkında harika yazılar yazdığı blogu; https://kitapyazilari.wordpress.com
Behçet Çelik'in internet adresi : https://www.behcetcelik.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder